Op weg naar Lovina.

De familie werd wakker d.w.z Roos, oma en opa. Het merendeel zat in de lucht. Die waren voor een deel in de wolken omdat ze naar huis gingen. Nederland riep of anders gezegd: het vriendje en de nieuwe badkamer. Met z'n drieën zouden we ontbijten maar we werden blij verrast door de komst van Radna. We hadden immers al afscheid genomen en nu was ze er toch nog. Was de heimwee naar deze geweldige familie zo groot? We wilden het graag geloven maar de waarheid was een beetje anders. Er zouden nieuwe gasten komen en dus moest alles er weer netjes uitzien. En dit was niet zo maar een nieuwe gast, nee, het was de Franse eigenares van de villa. Radna was zichtbaar een beetje nerveus. Om half twaalf kwam Tu De en namen we wederom afscheid van Radna  en nu ook van Roos, die nog een week naar school moest. Toen bestond de familie nog maar uit twee. (Het lijkt wel het verhaal van de tien kleine negertjes). Verder zal deze familie voorlopig niet inkrimpen, hoop ik. 

We vertrekken voor een reis van bijna vier uur. Het is een prachtige tocht. We moeten over een gebergte wat op verschillende plaatsen een geweldig uitzicht biedt. Tu De weet ze en biedt ons de gelegenheid om te fotograferen. Één prachtige wildernis met exotische planten, afgewisseld met langgerekte meren vormen, om met Multatuli te spreken "een gordel van smaragd." We pauzeren voor de koffie. We zitten aan een tafeltje met een Balinese familie. De opa hiervan  (dus mijn collega) vertelt dat hij negen jaar in Duitsland heeft gewoond. In perfect Duits vertelt hij verder dat hij hier gestudeerd heeft voor technisch ingenieur. We moeten met hem en z'n hele familie op de foto. Om half vier komen we in Lovina aan. Het is een prachtige locatie. We verfrissen ons, nemen een alcoholische versnapering en maken een wandeling langs het strand. Hetty  neemt een koele duik (30 graden) in de zee en daarna gaan we weer terug. Om zeven uur gaan we eten. In het straatje waaraan we wonen wemelt het van eethuisjes. We kiezen ééntje  uit en eten en drinken uitgebreid voor  €4,- per persoon. Wij kunnen ons deze prijzen niet voorstellen, er moet immers ook nog aan verdiend worden. Dit geldt ook voor de taxi en de uren van Tu De. Voor de rit van 4 uur (en hij moet ook weer 4 uur terug), betalen we hem, omgerekend  € 40,-. Hoe is het mogelijk.

 Tot slot nemen we nog een cappuccino en later een  drankje aan de rand van het zwembad en gaan naar bed.

Hetty en Catharinus.